Roller

Geçtiğimiz hafta oynanan maçları düşündüğümüzde, takımların ligde hangi pozisyonda mücadele edeceği fikri daha net bir şekilde ortaya çıkmaya başladı. "Şampiyonluk hedefinden uzak iki takımın derbisini izlemek ne kadar keyifli olurdu?" sorusuna iki takım da, "Ancak bu kadar olurdu." yanıtına denk düşen bir oyun izlettirdiler. Takımların ligdeki durumlarından kaynaklı, açık bir futbol oynama tercihleri, beklenen bir şeydi.

Önder Hoca yönetiminde, nispeten daha iyi bir futbolla oyun güveninin kazanılması, Beşiktaş için 3 puandan daha fazlasıydı.

Benzer sorunlarla boğuşan Fenerbahçe'nin en büyük problemi, motivasyonunu kaybetmiş bir teknik adamın varlığıydı. Uzatmalarda yapmış olduğu (90+3 Szalai - Valencia) oyuncu değişikliği, Pereira'nın motivasyonu hakkında yanılmadığımızın göstergesiydi.

Trabzonspor'un zaman zaman oyununu eleştirsek de, zirvenin sahibi, Hatayspor karşısında iyi bir oyunla kazanmayı bildi. Futbol tarihimizde görmediğimiz şampiyonluk yarışındaki bu durumu yönetmek, Abdullah hoca için en önemli sınav olacak.

Galatasaray, güçlü iç saha oyunu arayışında olduğu Başakşehir maçında da o seviyelere çıkamadı. Her şeye rağmen bu maçı kazanabilecek fırsatları da yakaladı. Bu durumun oluşmasında Başakşehir'in 1-0'ı koruma yönündeki tercihinin de payı vardı. Alınacak galibiyete odaklanmak, oyunlarından uzaklaşmalarına neden oldu. Galatasaray, beklenen seviyeye gelmesinin, ancak yapılacak birkaç takviye ve kadro istikrarıyla olabileceğini gösteren bir oyunla haftayı kapattı.

Tüm takımların rollerini benimsediği bu süreçte, bir tek Rizespor'un bu haftaya kadar "Düşmenin en büyük adaylarından." yorumlarına iyi bir oyunla "Bu rolü kabul etmiyorum." cevabı, rakiplerine ve taraftarına mesajıydı.

Bu hafta dikkatimi çeken en önemli unsur, maçların tempolu bir şekilde oynanmasıydı. Pozisyon zenginliği çok olmasa da tempolu bir oyun, o maçı izlenilebilir kılan en önemli faktördür. Dilerim artarak devam eder.