En güzel şampiyonluk yazısı!

34 haftalık lig maratonunun 32'sinde Galatasaray liderlik koltuğundaydılar.

Galatasaray'ın şampiyonluk mücadelesi 32 hafta sürdü... Son iki maçına şampiyon çıktı... Tribünler, sevinçten, kutlamaktan yorgun düşse de, her bir futbolcusunu elleri patlayana kadar alkışladı, gırtlağı parçalanana kadar bağırdı; Sarı... kırmızı... şampiyon... Cimbom diye...

Herkes yazdı, onlarca, belki yüzlerce cümle kuruldu. Nasıl oldu, nasıl geçti diye...

Oysa bir Galatasaray şampiyonluğu için yazılabilecek en güzel kelimeler, bir Fenerbahçe'linin kaleminden dökülmüştü yıllar önce... Üstelik öyle bir Fenerbahçeli ki, Fenerbahçeliliğin tanımı yapacak, gelecek nesillere bırakacak kadar Fenerbahçeli bir adam... İslam Çupi...

Yıl 1987. Galatasaray 14 yıl beklenen şampiyonluğa ulaşmış... Her yan sarı-kırmızıya boyanmış... İslam Çupi, bir kağıt, bir de kalem almış, şampiyonluğu yazmış...

"14 yıldır şampiyonluğu kaybeden Galatasaray, aynı şeyi bir kere daha teslim etmeyecekti. O muhteşem taraftarı ile etmeyecekti. Yönetimi, teknik adamı ve futbolcularında gün be gün büyüyen ve kemikleşen inadı ile kaybetmeyecekti. Yüzülmüş ve kuyruğuna gelinmiş bir şampiyonluk derisi elbette ki Galatasaray'ın elinde kalacaktı.

İstanbul on gün öncesinden sarı-kırmızı renklere boyanmıştı. 14 yıl tutmayan bu renk, bu yıl tüm sarısı ve kırmızısı ile tutacaktı artık...

İstanbul düşmüş, İstanbul Galatasaray şehri olmuştu.
İstanbul Saray, Hasnun Galip Sokağı'nda açılmış yeni şampiyonluk müzesidir.
Tüm Galatasaraylılar olanca gurur ve sevinçleri içinde ziyaret edebilirler... Buyurun beyler..."

Ancak bu kadar olabilirdi... Ezeli rakibin şampiyonluğu, ezeli rakip tarafından ancak böyle kutlanabilirdi...

Yıllar geçsin, sezonların ismi değişsin, her kupanın altına başka bir renk yazılsın... Yeter ki, içimizdeki İslam Çupi ruhu, hiç ölmesin...