Orduspor’un eti ne butu ne? Üstelik neredeyse maç boyu on kişi...
Buna rağmen ilk yarıda iyi mücadele etti.
Bir-iki de pozisyon buldu.
Ama hepsi o kadar...

Zaten ne beklenirdi ki...
Karşındaki Galatasaray...
Yarım takımla oynamış olsa bile Galatasaray...
Sarı-Kırmızılı ekip, zorlanmadan, kendini hiç sıkmadan maçı aldı gitti...
Hele ikinci yarı;
Bu Nonda zaten gol için yaratılmış adam.
Sakatlıktan kurtulabilse çok iş yapacak ama, olmuyor...
Belini ve dizini doğrultamıyor.
Bir de Caner...
Galatasaray’ın sol kanat hücumu adamdan geçilmiyor...
Arda, Kewell, Keita...
Buna rağmen Caner bu alanda göze giriyor, gündeme geliyor.
Orduspor’dan daha fazlasını bekleyemezdik, gücü bu kadar.
Galatasaray’dan da daha etkili bir mücadele beklemek,
O da çok doğru değil.
Kabul edelim ki, bizim takımlar Kupa’nın ilk turlarında havaya giremiyorlar.
Maçları angarya gibi oynuyorlar.
Finale doğru belki ama,
Eleme grubu maçları yıllardır “angarya” görüntüsünden ileri gitmiyor...
Ordu’da bu alışkanlığın devam ettiği bir maç izledik...
Sürprize bile açık olmayan, maçın normal bir sonuçla bitmesi kadar doğal ne olabilir ki?
Normal olmayan, Ordu seyircisinin orta alandaki bir faul pozisyonunda bile, Bünyamin Gezer’e “İ...Bünyamin” diye bağırmasıydı...
Yani Türkiye’nin dört bir tarafında kendini gösteren “O kafa” dün de Orduspor tribünlerindeydi...
Bu da doğal...
Nasıl olsa alıştık.
Maalesef alıştık.